Ji Komeleya Hiqûqnasên Hemdem -ÇHDê, parêzer Meral Hanbayat,li ser mijarê axivî û got; Kanunên Tikiryê, bi taybetî kanunên înfazê li dijî hiuquq gerdunbî ne. Saziya Tipa Edlî -ATK jî, ji bo girtiyên nexeş raporên siyasî dide.

Dewleta û saizyên dewletê mafê jiyanê tune dikin.

Prz. Meral Hanbayat, derbarê “mafê hêviyê” de jî got ku, “mafê hêviyê” mafekî hiquqî, jiyanî û însanî ye. DMME, di 2014’an de, ji bo vê yekê biryarek da û ji Tikiryê daxwaz kir ku di kanunên xwe de guhertinanbike.

Ev biryar jî derbarê Abdullah Ocalan da bû. ûl i ser bingeha biryara Vînter a Qiraliyeta Yekbûyî, ya ji bo Gurban, Kaytan û herî dawî jî Boltan da. Ev tê wateya ku her girtî xwedî derfeta berdanê be.

Lê Tirkiyê 10 sal in ev biryar nehateiye bicihanîn û ‘mafê hêviyê’ bin pê dikin.

Prz. Meral Hanbayat herî dawî got; Ez hêvî dikim ku hem di Qanûna Înfazê de, hem jî di Kanuna ceza û muhakematê de srerastkirin bên kirin û mehkûmiyeta cezayê heta hetayê bê rakirin. Li Tirkiyê nêzî 4 hezar kesî bi cezayê muebbeda giran hatine cezakirin.